Abstract:

Bu makalede siyaset tarafından kurulan ve bir araca dönüştürülen adalet olgusu ve mefhumu üzerinde durulmaktadır. Adalet, siyasi bir ideal, hukuki bir olgu ve ahlaki bir erdem olmasına rağmen, modern ideolojilerden daha önceki zamanlarda en azından metinlerde öncelikle ahlaki bir erdemdir. Bu anlamda, adalet mefkuresi ve erdemi geleneksel anlamından önemli oranda değer ve anlam kayması yaşamıştır. Bu dönüşümün çeşitli sebepleri vardır ve bunlar arasında öne çıkan en bariz olanı, adaletin başka bazı durumlar için araçsallaşmasıdır. Modern zamanlarda adalet, siyaset için ne ahlaki bir mefkure ne de erdemdir. Öyle ki adalet, yeni siyaset tarafından kurulmakta ve araçsallaştırılmaktadır. Söz konusu siyaset türü endüstriyel siyaset olarak isimlendirilir. Bu makalede, ayrıca fikri bakımdan oluşan adalet anlayışı ve onun tezahürleri de değerlendirilmektedir. Bunları daha iyi izah edebilmek için özellikle Türkiye’de Cumhuriyet Halk Partisi (CHP)’nin öncülük ettiği “adalet yürüyüşü” örnek olarak kullanılmıştır. Bunun için diğer tamamlayıcı örnek ise Fettuşilik (FETÖ’nün ideolojisi) olarak belirlenmiştir. Bu bağlamda sırasıyla aşağıdaki konular işlenmiştir: İlk olarak siyaset felsefesi ve siyasal ideoloji arasındaki farklar irdelenmektedir. İkinci olarak bir ideoloji taşıyıcısı olan modern devlet ele alınmaktadır. Üçüncü olarak makalede, “adalet yürüyüşü”ne yönelik genel bir çerçeve oluşturularak onu da değerlendirebilecek bir adalet düşünce çerçevesi belirlenmektedir. Bu durumda dördüncü değerlendirme konusu ise adaletin ne olduğu sorunudur. Son olarak adalet ve “adalet yürüyüşü” ile ideolojiler arasındaki ilişki tartışılmaktadır.

Keywords: