Abstract:

Türk mutfağı; yeme biçimleri, araçları, adetleri, gelenekleri, ağırlama usulleri gibi birçok konuyu barındırdığı için oldukça zengin bir Türk gastronomi mirasına sahiptir. Mutfağımızın gelecek nesillere ışık tutmasında tarihi restoranların, gastronomi müzelerinin de bu konuya dâhil edilmesinde ve gastronomi mirasının içine alınmasında büyük fayda vardır. “Çünkü çevre bileşenleri olarak gösterilen kültürel ve doğal kaynaklar, turizm ile yakından ilişkilidir” (Uslu ve Kiper 2006, 306). Kültürel değerlerin artması, modernleşme ve sosyalleşmenin de önemli simgelerinden olan müzeler kültürümüzü kendimize, iç ve dış turistlere en iyi anlatan aktörlerdir. Bazı müzelerin misyonu, türleri ve fonksiyonları son yıllarda değişim göstermiştir. Bu değişime ayak uyduramayan, altyapısını geliştirmeyen müzeler maalesef ki turizm yönünden de geride kalmıştır. Oysa ki tanıtım ve pazarlama teknikleri kullanan müzelerin hem ziyaretçi sayısı hem de geliri, hem marka imajı hemde şehir kimliği prestij kazanarak sürekli artmaktadır. Bunun farkına varan birçok ülkede, müzecilik anlayışına uygun çağdaş düzenlemeler yapmakta ve müze turizmine yatırımlar yapmakta, teşvik ve destek vermektedir (Kervankıran, 2014). Genel müzecilik anlayışı böyle iken yeme içme temalı müzelerin geliştirilmeye, yenilenmeye ve tanıtıma fazlasıyla ihtiyacı olduğu dikkate alınmalıdır. Dünyada gastronomi temalı 150’den fazla müze varken, Türkiye’de ise 8 adet müze bulunmaktadır. Bu müzelerin resmi web sitelerinin yetersiz olduğu bilinen bir gerçektir. Gastronomi müzelerinin gastronomik kimliğimizin yansıması olduğu unutulmamalı ve bu müzelere gereken önem verilmelidir. Kültürel olguları da turizm olgusunun içinde barındırmak şehir imajı ve destinasyon pazarlamasında çekicilik unsuru yaratacak ve kaliteli turist gelmesini sağlayacaktır. Bu çalışma; gastronomi müzelerinin ülkemizdeki ve dünyadaki yerinin ne boyutta olduğunu incelemek amacıyla yürütülmüştür. Bu kapsamda literatür taraması yapılmıştır.

Keywords: