Özet:

İnsanoğlunun eski çağlardan bu yana belirli bir coğrafya yahut etnik aidiyet ile kendisini sınırlamak istememe eğilimi sıkça vurgulanan bir husustur. Kişilerin vatan olarak yeryüzünü görmesi, gittiği her yerde karşılaşmış olduğu kültürlere uyum sağlama ve beraberinde bu kültürlerle kaynaşarak bir parçası hâline gelme isteği kozmopolit bir toplum inşasını oluşturma arzusu yönünde belirleyici bir etken olmuştur. Fransız Devrimi sonrasında ortaya çıkan ulus devlet yapılanmaları, köken, etnisite, kimlik gibi unsurların tekçi bir yapı şeklinde daha güçlü olarak dizayn edilmesinin önünü açmış; yurttaşlık bağı ile de bu oluşumun hukuksal alt yapısı tamamlanmıştır. Küreselleşen dünya ile birlikte ise ulus, ülke, devlet gibi kavramlar yeniden sorgulanmaya başlanmış; ulusal kimlik ve aidiyetler bu bağlamda yeni bir dönüşüm geçirmiştir. Günümüz dünyasında kozmopolit düşünce, bireylere sağlanan seyahat özgürlükleri, belli uluslararası oluşumların ortakları konumundaki ülkeler arasında vizelerin kaldırılması gibi hamlelerle birlikte kişilerin kendisini yeryüzü vatandaşı olarak tanımlamasını sağladığını ve vatan olarak belirli bir toprak parçasına ait hissetme gibi bir zorunluluğu olmadığını savunmuştur. Bu çalışma, gelinen noktada kozmopolit düşünce anlayışının temsilcilerinin öne sürdüğü temel tezleri ortaya koyup, bu bağlamda kozmopolitanizme yöneltilen eleştirileri de dikkate alarak bütün bu veriler ışığında ulus devlet anlayışının önemini koruyup korumadığı sorusunu bir sonuca bağlamaya çalışacaktır.

Anahtar Kelimeler: