Özet:

Hıristiyanlıkta genel anlamda günah özelde ise yedi ölümcül günah üzerinde sıkça durulan temalardır. Tarihsel süreçte Papa I. Gregory’nin şekillendirdiği ve Katolik Kilisesi’nin de onayladığı yedi ölümcül günah, asırlarca tartışma konusu olmuştur. Bu günahların sayısı zamanla değişse de nihayetinde yedi olarak belirlenmiştir. Şehvet, oburluk, açgözlülük, tembellik, öfke, kıskançlık, kibir gibi günahlar hem bireysel hem de toplumsal yönü olan duygulardır. Hıristiyanlar Kitab-ı Mukaddes’e dayanarak bu günahları oluşturmuştur. Çoğu Yeni Ahit’teki pasajlarda sıralanan bu günahlar, Hıristiyanlar için önemli bir referans oluşturmuştur. Başta kişinin kendisini sonra da tüm toplumu ilgilendiren bu yedi ölümcül günah, Hıristiyanlıkta bütün mezheplerce önemsenmiştir. Özellikle Katolikler, yedi ölümcül günahı önemli inanç esasları arasında saymıştır. Bu günahlar Hıristiyanlıkta her zaman önemini korusa da bazı dönemlerde bu dinin müntesiplerince göz ardı edilmiştir. Çünkü değişen şartlar ve ortaya çıkan yeni sorunlar bu günahların yeniden gözden geçirilmesini zorunlu hale getirmiştir. Nitekim Katolik Kilisesi, modern dünyada ortaya çıkan yeni sosyal sorunlar nedeniyle bu günahları güncellemek zorunda kalmıştır. Buna rağmen Katolik dünyasının merkezi Vatikan, hem eski hem de yeni günahların önemini vurgulamış ve bunları işleyenlerin cehennemle cezalandırılacağını belirtmiştir. Yedi ölümcül günah, öneminden dolayı birçok sanat dalına da konu olmuştur. Özellikle sinema dünyası hem önemini anlatmak hem de ekonomik kazanç elde etmek için bu konu üzerinde durmuştur. Bu durumu olumlu karşılayan Katolik Kilisesi, hem dini emirler hem de sanat aracılığıyla yedi ölümcül günahı her dönemde gündemde tutmayı amaçlamıştır.

Anahtar Kelimeler: