Özet:

Kişiliğin bütünlüğü içinde her insanın öteki insanlardan farklı olmasını sağlayan, kendine özgü özellikleri vardır. Bu özellikler kişiliğin belli unsurlarıyla bağlantılıdır ve bunların dışarıya yansıması kişiliğin göstergesidir. İnsanın karakter özelliği ise, bir anlamda davranış özelliğidir. Bu açıdan karakter, insanın ayırt edici özelliği olan “davranış kalıbı” olarak da ifade edilebilir. Karakterin, kalıtımla gelen ve zamanla olgunlaşma faktörlerinin ilave olunduğu kalıtsal yönü olduğu gibi ayrıca çevresel faktörlerin etkisi ve bireyin kendi çabasıyla gelişen yönü de vardır. Karakterin değişmesi öncelikle o eğilimin farkına varılması ve onunla savaşılması şeklinde iradi bir faaliyet olarak gelişir. Sonrasında bu iradi fiiller zaman içerisinde yerleşik hale gelerek karakter değişikliğini meydana getirir. Bireyin sahip olduğu kötü karakter özelliklerinin değiştirilip yerine iyi karakter özelliklerinin yerleştirilmesi de bu yolla mümkün olur. Buradan hareketle bu çalışmada kişiliğin/şahsiyetin bir bölümünü oluşturan karakter ve karakterin değişmesinde din eğitiminin rolü konusu ele alınmıştır. Din eğitimi konusunda daha açık, seçik ve yararlı bir sonuca varmamız karakter kavramı üzerine eğilmemizle mümkün olacağı düşüncesiyle böyle bir konu araştırılmaya çalışılmıştır. Çalışmamızda karakter, karakterin oluşması ve karakterin değişip değişmeyeceği konuları üzerinde kısaca durduktan sonra, karakterin şekillenmesinde din ve din eğitiminin nasıl bir etkiye sahip olduğu üzerinde durulmuştur. Karakter kavramı açıklanırken pek çok kişinin kavram kargaşası yaşadığı karakter, şahsiyet, huy, mizaç gibi kavramlar anlaşılır bir şekilde açıklanmıştır.

Anahtar Kelimeler: