Özet:

Bu çalışmada Fatih- Harbiye romanı ve Bin Hüzünlü Haz anlatısı geleneksel- modern- postmodern anlatı düzleminde “tema/ izlek”, “olay örgüsü”, “kişiler”, “zaman”, “mekân”, “bakış açısı ve anlatıcı”, “dil ve anlatım” alt başlıklarında yorumlanmış, bu bölümlerde ulaşılan temel noktalar çalışmanın sonuç bölümünde özetlenmiştir. Verilerin özetlenmesinde Ihab Hassan tarafından modernizm ve postmodernizmin karşılaştırıldığı tabloda yer alan maddelerden bazıları yol gösterici olarak kullanılmıştır. Edebî metinlerin dönemin kozmolojik anlayışı ile şekillendiğinin varsayıldığı bu çalışmada, Gümüş ve Ecevit’in Hasan Ali Toptaş eserleri üzerine gerçekleştirmiş oldukları değerlendirmeler bir arada düşünülerek Bin Hüzünlü Haz adlı eserin geleneksel roman unsurlarının modernist bir filtreden geçirildiği postmodern bir eser olduğu gerçeğinden hareket edilmiştir. Peyami Safa’nın geleneksel ve modern roman anlayışlarından izler taşıyan Fatih- Harbiye romanı ile Toptaş’ın geleneksel izleri modernist bir filtreden geçirilmiş postmodern bir anlatı olarak değerlendirilen Bin Hüzünlü Haz anlatısı, geleneksel metin tahlili unsurları ile post- yapısalcı metin analizinin temel elementleri merkeze alınarak çözümlenmiştir. Böylece geleneksel- modern- postmodern anlatıların tahlil sürecindeki açmazlara da işaret edilmiştir. Ulaşılan veriler bir arada değerlendirildiğinde Fatih- Harbiye’nin geleneksel roman izleri taşıyan ancak modern romanın da sınırlarını zorlayan bir geçiş dönemi eseri olduğu, Bin Hüzünlü Haz’ın ise postmodernist bir modernist anlatı özelliği taşımakla birlikte geleneksel roman izlerinden de büsbütün kurtulamamış bir yapılanış sergilediği sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: