Özet:

Geçmişte, günümüzde ve gelecekte yaşadığımız gezegende süregelen bütün eğitim sistemlerinin ortak hedefii, düşünebilen, merak edip araştırma yapan, hazır bulduğu bilim ve teknolojideki gelişmeleri doğru süzgeçten geçirebilen, doğuştan verilen akıl kalb ve istidatlarını en üst düzeye çıkarma hedefini taşıyan insan ve insanlar yetiştirmektir. Günümüzde üzerinde detaylı çalışmaların yapıldığı ne zaman başladığı ve nasıl bir süreç içerisinde gelişim gösterdiği tam olarak bilinmeyen eğitim, bireyin yaşadığı hayatı süresince en öncelikli çalışmalardan ve önemli unsurlardan biridir. Eğitim denildiğinde muhâtab doğrudan insandır ve bu sürecin birinci basamağında, maddî ve manevî bütün özelliklerini ele alarak muhâtabı tanımak olmalıdır. Bu muhâtabın var olduğu günden günümüze ve devam eden süreçlerde, yaratıldığı sayı kadar farklı ve çeşitli özelliklerde istitadlara sahip olan insanın doğru tanınması, ona yönelik eğitim faaliyetinin başarıya ulaşmasında ilk şarttır diyebiliriz. Bu başarıya ulaşmada bireylere doğuştan verilenin akıl ile kalp gibi duyguların eğitim süreçlerinde doğru olarak kullanılması önemli bir gerçektir. Bu çerçevede düşünebilen, merak edip araştırma yapan, hazır bulduğu bilim ve teknolojideki gelişmeleri süzgeçten geçirip ileriye taşımasını becerebilen, büyük bir özenle ve bilimi kullanılarak yapılan bir tablodaki ressamı okuyabilen bireyler artacaktır. İnsanın yaratılış sebebi nedir sorusuna tasavvuf çevresinde "Gizli bir defineydim; bilinmeyi diledim, sevdim; bilineyim diye halkı yarattım" hadisi üzerinde durulmaktadır. Eğitimde de insanoğlunun yaratılıştan Yaratıcının sırları ile donatıldığını bilebilmek ve anlamak ressamı germek demektir.

Anahtar Kelimeler: