Abstract:

Aile kurumu hakkındaki literatüre baktığımızda; aile kurumunun toplumun temeli olduğu, ailenin en eski ve köklü toplumsal kurumlardan biri olduğu tarzındaki aile kurumunu olumlayıcı ya da kadınlara ve çocuklara baskı uygulayan, ataerkil cinsiyet ayrımcı uygulamalara zemin oluşturan bir kurum olduğu tarzındaki eleştirel yargılara rastlamak oldukça sık rastlanan yaklaşımlardır. Aile, toplumsal yapıyı meydana getiren en temel kurumlardan biridir. Aile kurumunun gerek birey gerekse toplum açısından pek çok işlevi yerine getirdiği bilinmektedir. Aile, bireylerin ekonomik, cinsel ve psikolojik ihtiyaçlarını doyuma ulaştıran, toplumun değerler sisteminin yeni kuşaklara aktarılmasını, insan neslinin ve medeniyetin devamının sağlayan önemli bir kurumdur. Ancak aynı aile pek çok bireysel ve toplumsal soruna da kaynaklık teşkil edebilmektedir. Diğer kurumlarda olduğu gibi ailede de işler yolunda gitmediğinde, pek çok sorun ortaya çıkabilmektedir. Bu durumda aile olumlu işlevlerinden sıyrılıp olumsuz bir kimliğe bürünebilmekte, üyelerine hayatı zehir edebilmektedir. Ailede görülen sorunların en önde gelenlerinden biri aile içi şiddet olarak karşımıza çıkmaktadır. Bu çalışmada, aile içi şiddetin ortaya çıkmasında pek çok başka etkenin yanında önemli bir faktör olarak ortaya çıkan kültürel dinamikler inceleme konusu yapılmıştır. Çalışmada, bireylerin kültürel özelliklerinin ve cinsiyet ayrımcı uygulamaların, eşlerin birbirlerine ve diğer aile fertlerine karşı olan şiddet içerikli davranışlarına yaptığı etkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Toplumsal örüntülerin ortaya çıkardığı kültürel temelli cinsiyetçi ayrımlar aile içi psikolojik, sözel, fiziksel, ekonomik ve cinsel şiddetin ortaya çıkmasında önemli bir faktör olabilmektedir. Bu çalışmada, aile içi şiddetin meşrulaştırılmasında kültürel unsurların nasıl fonksiyonel bir işlev gördüğü ortaya konulmaya çalışılmıştır.

Keywords: