Abstract:

Bu çalışmada Kur’ân metninin zengin üslûb yönü ele alın¬mıştır. Kur’ân cümlelerin yapı¬sında, cümleleri oluşturan kelimelerin se-çilmesinde ken¬dine has orijinal bir anlatım tarzı vardır. Kur’ân’ın metin üslûbu ne nazım, ne de düz nesirdir. Onun ken¬disine has bu üslûbu, ilk günden bu¬güne inansın inan¬masın tüm insanlığı kendisine hayran bırakmış ve onun ortaya koyduğu i’câzı itirafa zorlamıştır. Hatta bu eş¬siz üslûbu ile tüm insanlığa kendi ayet ve sûrelerinin çok kısa bir mikta-rının benzerini getirmeleri hususunda meydan okumuş olan Kur’ân, vahyin nazil olduğu andan itibaren tarih boyunca kimseden bu hususta bir cevap alamamıştır. Kur’ân, dil ve o dilin kullanım üslûbu ile bütün olarak mu’ciz bir kelamdır. Kur’ân metninin özellikleri içinde en belirgin olanları, hitabının avam ve havassa birlikte yönelik olması, muktezay-ı hâli gözetmesi, laf¬zın kısalığına rağmen manasının zenginliği, nazım ve beyân güzelliği, ayet ve sûreler arasındaki tenasüb ve ikna özelliği şeklinde sıralanabilir. Az ve öz sözcüklerle çok şeyi ifade etmek anlamına gelen cevâmiu’l-ke¬lim özelliğine sahiptir. Kur’ân-ı Kerîm, kendi dilini anlayanlarla bir¬likte, anlamayanlara da hitap etmekte ve bu muhatapların içerisinde yer alan her tabaka yine kendi kapasitesine göre ondan istifade et¬mektedir. Kur’ân-ı Kerîm içerdiği lafızların, manayı tam olarak ifade ede¬bile¬cek bir şekilde kullanır. Bu kulla¬nımda, aslî veya tamamlayıcı her¬hangi bir un¬sur noksan olmadığı gibi, garip bir fazlalık da söz konusu değildir.

Keywords: