Abstract:

Araştırma sahasını oluşturan Altınbeşik Mağarası Milli Parkı, Batı Torosların Antalya bölümünde yer alır. Altınbeşik Milli Parkı’nın en dikkat çeken tarafı Milli Park içerisinde aynı isimle bir mağaranın (Altınbeşik Mağarası) bulunmasıdır. Bu çalışma ile Altınbeşik Milli Parkı’nın fiziki coğrafya özellikleri ve ekoturizm potansiyelinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Saha genellikle Kretase ile Jura-Kretase yaşlı kireçtaşı formasyonları ve Paleosen-Eosen yaşlı fliş formasyonlarıyla temsil edilmektedir. Sahanın bugünkü şeklini almasında litolojik yapının yanı sıra, tektonizma, karstlaşma ve akarsu aşındırması gibi faktörler etkili olmuştur. Bu unsurlar, çeşitli vadi şekilleri, mağara, dolin, aşınım yüzeyi, birikinti konisi gibi sahanın jeomorfolojik yapısının şekillenmesine katkı sağlamıştır. Altınbeşik Mağarası Kretase yaşlı masif kireçtaşları içerisinde oluşmuştur. Manavgat Çayı, sahanın en önemli akarsuyunu oluşturur. KD-GB yönünde akan Manavgat Çayı, Altınbeşik Mağarası’nın doğusunda yer alır. Akdeniz ikliminin etkisinde kalan saha Erinç’e göre “çok nemli”, De Mortanne’a göre ise “nemli iklimler” tipine girmektedir. Araştırma sahası dağ ve vadi manzaraları ile dikkate değer bir özelliğe sahiptir. Saha ayrıca mağara, polye, uvala, dolin gibi karst morfolojisi bakımından da oldukça zengindir. Bunun en güzel örneği ise Altınbeşik Mağarası’dır. Sahanın en önemli bitki örtüsünü Kızılçam ormanları ve maki toplulukları oluşturur. Literatür bilgilerine göre araştırma sahası 60’ı endemik toplam 573 tür ile önemli bir floristik çeşitliliğe sahiptir. Altınbeşik Mağarası; Altınbeşik Mağarası Milli Parkı’nın en önemli ekoturizm kaynağını oluşturur. Sahanın dikkat çeken ekoturizm potansiyelleri arasında endemik bitkiler ve çeşitli hayvan türleriyle birlikte; mağara ziyareti, dağ yürüyüşü, foto safari gibi ekoturizm olanaklarının oldukça yaygın olduğu görülür.

Keywords: