Özet:

Sanat, uygar ve modern dünyanın görülmeyen temel yapı taşıdır. İnsanı diğer canlılardan ayıran en belirgin özellik sanatsal yaratıcılığıdır. Sanat eğitimi, bireylerin sanat ve kültür alanlarında yetiştirilip, bilinçlendirilme etkinliğidir. Teorik ve uygulamalı çalışmalarla verilen sanat eğitimi kimi zaman sadece plastik sanatları, kimi zaman da diğer sanat dallarını da içerisine alır. Sanat eğitimi süreci uygulamalı çalışmaları da içerdiğinden dolayı yaratıcılığı etkilediği bilinmektedir. Çok yönlü verilen bir sanat eğitimi ile dış dünyayı algılaması değişen bireyin, daha yaratıcı, kendine güvenen, üretici, çevresini olumlu yönde değiştirmeye ve yeni biçimler vermeye çalışan biri olacağı düşünülmektedir. İnsan için sanatın ürün olarak ortaya çıkmasını sağlayan itici güç sanatçının psikolojik objeleridir. Psikolojik obje sanatçının ontolojik gizil kaynağıdır. Bir sanatçının yapıtının merkezinde doğrudan ya da dolayı olarak, psikolojik obje yer alır. Psikolojik obje çoğunlukla sanatçının eserinde ortaya çıkan ve bilinçaltı süreçler yoluyla geçmişten gelen olumlu ya da olumsuz yaşantıları temsil eden bir şeydir. Sanatçının psikolojik objesi her şey olabilir. Bir insan, bir nesne, bir düşünce, bir inanış, bir duygu, kısaca sanatçının yapıtlarına yansıyan ve merkezinde yer alan şey psikolojik objedir. Bu çalışmada, bir sanat yapıtının üretilme sürecinde psikolojik obje olgusu analiz edilmeye çalışılmaktadır.

Anahtar Kelimeler: