Abstract:

Tasavvuf, dinî bir yapıdır. Tasavvuf, bireyin öz varlığını terbiye etmesini sağlayan bir müessesedir. Genellikle “mistisizm” kavramı ile birlikte anılır. Hatta bazen bu kavramın yerine kullanılır. Bu iki unsur birbirlerinin yerine kullanılıyor olsalar da kavram karşılıkları ve işlevleri bakımından birbirlerinden ayrıldıkları görülür. Mistisizmin dünyaya yönelik akılcı yaklaşımı karşısında tasavvufun doğrudan Allah’a yönelik teslimiyetçi yönü iki kavramı temelde birbirinden ayırır. Dolayısıyla tasavvufu bir “din felsefesi” olarak kabul etmek ve akılla doğrudan ilişkilendirmek de bu açıdan doğru bir yaklaşım olmayabilir. Bu araştırma, Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Öğretmenliği Bölümüne devam eden öğrencilerin tasavvufa ilişkin sahip oldukları algıları, metaforlar yardımıyla ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Bu araştırmada nitel araştırma desenlerinden "olgu bilim" kullanılmıştır. Bu amaçla, öğretmen adaylarından tasavvufa ilişkin metafor üretmeleri istenmiştir. Araştırmanın katılımcılarını, Amasya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Türkçe Öğretmenliği bölümünde okuyan 95 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada, öğretmen adaylarından “Tasavvuf….….gibidir, Çünkü;………” şeklinde oluşturulmuş anket doldurmaları istenmiştir. Araştırma sonunda, katılımcılar tasavvufa ilişkin toplam 48 adet geçerli metafor üretmişler ve toplamda 2 temel kategori ortaya çıkmıştır. Bu kategoriler; somut bir olgu olarak tasavvuf ve soyut bir olgu olarak tasavvuf şeklinde belirlenmiştir.

Keywords: