Özet:

Dini sosyalleşme, sosyal etmenler aracılığıyla bireylerin dini inançlarını ve anlayışlarını etkileyen interaktif bir süreçtir. İnsanlar hayat boyunca farklı sosyalleşme özneleriyle etkileşim içinde olurlar ve bu bireyler, organizasyonlar ve tecrübe kanalları inanç ve anlayışları ki onlar da dini tercihleri oluştururlar ve bu tercihler dini organizasyonlara sorumluluklarını gösterme adına yardım ederler. Eğer sosyalleşme kaynakları güvenilir ve değerli bağlantı sağlıyorsa sosyalleşme araçları bireyleri etkiler ve eğer kaynakların dini inançları belirgin ise yaşantılar da dini anlayışları pekiştirir. Bireyler sosyalleşmenin baskısını reddetmek ve hangi araçların dini tecrübelere (tercihlere) rehberlik ettiğini seçmek için ciddi araçlara sahiptirler. Sosyalizasyon ajanları ile temasın zamansal sıralaması da açıkça önemlidir. Bireylerin dini sosyalleşmesinde aile, okul, din kurumları (cami, kilise), arkadaş grubu ve medya etkili faktörler olarak öne çıkmaktadır. Bu çalışmada yazar öncelikle dini sosyalleşme ve dini etki çalışmalarının teorik temellerilerine dikkatle eğilerek başlıyor. Ardından özellikle dini tercihlerin niteliğini ve bu tercihlerdeki değişikliğin iç ve dış dinamiklerini sosyal hareketler ve din sosyolojisi konusundaki çağdaş kuram ve araştırmaları üzerine bir çerçeve çizerek devam ediyor. Sosyal araştırma ve din araştırmaları alanındaki bağlar çok ideolojik olarak yapılandırılmış kollektif eyleme doğru sosyalleşme üstünde bütüncül bir perspektif elde etmek için çok önemlidir. Daha sonra yazar, alanla ilgili yapılan çalışmalarda değişik sosyalleşme araçlarının etkisini gözden geçiriyor. Nihayet, gelecekte sosyalleşme üzerine yapılacak çalışmalar için konuya ilişkin bakış açılarının genel değerlendirmesini ve onların din sosyolojisindeki önemli teorik çalışmalar içinde nereye oturacağına dair fikirler ileri sürüyor.

Anahtar Kelimeler: