Özet:

Sadece edebi özellikleri ile değil tarihî, sosyolojik, politik veya coğrafî özellikleriyle incelendiğinde edebi eserlerin pek çok farklı cephesi ortaya konulabilir. Özellikle kurgusal türlerde yazarın biyografisi ile anlatının kurgusal dünyası arasındaki paralellikler ve kurgusal coğrafya ile gerçek coğrafya arasındaki izdüşümleri ortaya koymak, edebiyat incelemelerine önemli katkı sağlayacaktır. Bu çalışmada 1952 ve 1957’de yayınlanmış Dost ve Yaşamasız adlı öykü kitaplarında yer alan toplam 32 öyküden hareketle Vüs’at O. Bener’in öykücülünde mekânın kurgu içerisindeki yeri ve bu ögenin olay örgüsü, kişiler, zaman ve anlatıcı gibi anlatı bileşenleri ile olan ilişkileri de ortaya konulmaya çalışılmaktadır. Kurgusal coğrafya ile biyografik coğrafya ve fiziki coğrafya arasındaki paralelliklerin ortaya konulmasında disiplinler arası yöntemlerden de yararlanılan çalışmada, yazarın öykülerinde kullandığı otobiyografik ögelerin sadece öz yaşamından birtakım kesitler ve hatıralarla sınırlı kalmadığı; yaşadığı coğrafyaların da kurgusal dünyaya mekânsal zemin oluşturduğu sonucuna varılmıştır.

Anahtar Kelimeler: