Abstract:

ÖZET Klâsik Türk edebiyatında güzellik, tasavvuf kökenli olmakla birklikte beşerî aşk söz konusu edildiğinde karşımıza sevgili çıkar. Sevgilinin en belirgin özelliklerinden biri, göz kamaştıracak kadar güzel olmasıdır. Onun güzelliğine güzellik katan kaş, göz, kirpik, saç, alın, yanak gibi bazı unsurlar vardır. Farsça karşılığı “hâl”, Arapça karşılığı “şâme” olan ben, sevgilinin aslî güzellik unsurları arasındadır. Klâsik Türk şairleri, sevgilinin vücudunun değişik yerlerinde bulunan ben ile ilgili çok sayıda benzetme ve mecaz unsurlarını geniş bir hayal dünyasıyla birlikte kullanmışlardır. Çalışmada, edebî metinlerde söz konusu edilen benin şekli, rengi, konumu ve kokusuyla ilgili kullanılan benzetme ve mecaz unsurları tespit edilmiş, benin etrafında oluşturulan hayaller verilmiştir.

Keywords: