Özet:

ÖZ Attilâ İlhan,  Cumhuriyet dönemi Türk edebiyatında şair,  romancı, eleştirmen,  senaryo yazarı,  gazeteci ve düşünce adamı olarak çeşitli türlerde iz bırakan çok önemli eserlere sahip bir edebiyatçıdır.  Çok yönlü bir edebiyatçı olsa da Attilâ İlhan’ın şairliği daima ön planda olmuştur. Attilâ İlhan günlük hayatında halkın içinde yaşamayı tercih etmiş; oldukça sade bir yaşamı seçmiş ve bunu da eserlerinde ustalıkla yansıtmıştır.   Özellikle son dönem şiirlerinde bu etki çarpıcı biçimde gözler önüne serilir.   Şair kimliği ile Attilâ İlhan,  duygu dünyasını eserlerine yansıtırken yerellikle modernliği,  sadelikle ihtişamı harmanlamayı incelikle başarabilmiş bir şairdir.   Özellikle çocukluk yıllarında tanıştığı şiirle hayatının ilerleyen döneminde bağını daha da güçlendirmiş ve eşsiz eserler ortaya koymuştur. Türk edebiyatına 12 şiir kitabı kazandıran şair,  zihnî ve hissî anlayışını döneminin ruhu ile yoğurarak sunmuştur.   ‘Korkunun Krallığı (1987) ,  Ayrılık Sevdaya Dahil (1993) ,  Kimi Sevsem Sensin (2002)’  şairin son dönem şiirleri arasında yer alan kitaplarıdır.   Çok yönlü bir perspektife sahip bu şiirler incelendiğinde,  kelimeler  Evren / Zaman,  Bitki,  Hayvan,  İnsan,  Maddi Kültür ve Manevi Kültür olmak üzere toplam altı kategoride tasniflenmiştir.   Tasniflenen kelimeler şiirdeki bağlamıyla semantik açıdan incelenmiştir.   Attilâ İlhan’ın son dönem şiirlerinden hareketle şairin duygu ve düşünce dünyasına ulaşmak amaçlanmıştır.

Anahtar Kelimeler: