Özet:

1930’lu yıllardan itibaren dünyada neo-liberal politikalar ekseninden iktisat literatüründe yeni bir kavram yerini almıştır. Bu yıllardan itibaren ortaya çıkan küreselleşme olgusunun farklı zamanlarda evrilerek günümüze kadar geldiği, bu evrim süreçlerinde dünya milletlerinin; siyasi, iktisadi, hukuki, sosyal ve kültürel tüm hayatına nüfuz ettiği göz ardı edilemez bir gerçektir. 1930’lu yıllarda dünyada esen bu rüzgara, 1980’li yılların başında gerek ihtiyari gerekse gayri ihtiyari sebepler ile Türkiye de dahil olmuştur. O zamana kadar dışa kapalı ithal ikameci bir politika izleyen Türkiye 24 Ocak 1980 Kararları ile dışa açık ihracata dayalı bir büyüme politikasını seçmiştir. 24 Ocak 1980 Kararları ile başlayan bu dönüşüm, 2000’li yılların başında Enflasyonu Düşürme Programı, Güçlü Ekonomiye Geçiş Programı, Acil Eylem Planı gibi yapısal reformlar içeren programlar ile desteklenmeye çalışılmıştır. Son olarak 2003 yılında kabul edilip tam olarak 2006 yılından itibaren uygulama imkanı bulan 1050 Sayılı Muhaseb-i Umumumiye Kanunu’nun yerine getirilen 5018 Sayılı Kamu Mali Yönetimi ve Kontrol Kanunu ile Kamu Maliyesinde “İhtilal” niteliğinde bir yapısal ve yönetimsel reform gerçekleşmiştir. Bu çalışmada 1980’den itibaren başlayıp çeşitli plan, program ve politikalar ile günümüze kadar getirilen ve halen de devam eden dünya ülkeleri ile entegre olma mücadelesi kapsamında uygulana gelen maliye politikalarında yaşanan dönüşümler ele alınmaktadır.

Anahtar Kelimeler: