Özet:

Türk yazı dilinin tarihî gelişimi incelendiğinde, yazının ilk kullanımından günümüze kadar istek kipinin çekiminde belirli standartlarla birlikte birtakım farklı şekillere de rastlandığı müşahede edilmiştir. Türk dilinin farklı nedenlerden ötürü bazı lehçe ve şivelere ayrılması, böylelikle değişik yazı dillerinin oluşması, bu durumu daha da belirgin hale getirmiştir. Bu çalışmada, dilin zenginliğinin bir göstergesi olan diyalektler içerisinde kökeni Türkiye Türkçesine dayanan ve Anadolu Türkçesi içerisinde Doğu Grubu Ağızları bünyesinde mümtaz bir yere sahip olan Erzincan ağzında görülen “-(y)AğIn” istek ekinin fonetik olarak oluşumu ve cümle kurgusu içerisinde, bağlam niteliği dikkate alınmak kaydıyla kullanımı ele alınıp incelenmiş, diğer Anadolu ağızlarında da görülen “-A” istek kip ekine getirilen sonradan şahıs eki özelliği kazanmış “-k” ekinden sonra dahil olan /+n/ kuvvetlendirme ekiyle “geleğin, istiyeğin, alağın, vurağın vs. sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler: