Özet:

Türkiye’de genellikle kırsal turizm denilince, kırsal alanlardaki çiftlik sahipleri tarafından gerçekleştirilen turizm faaliyetleri ile hafta sonları günübirlik yapılan piknik türü faaliyetler akla gelmektedir. Ancak son yıllardaki turist eğilimindeki değişimle birlikte kırsal turizm algısında da farklılıklar göze çarpmaktadır. Kentlerin yoğun temposundan kurtulmak isteyen kişiler ellerine geçen kısa bir tatil fırsatını bile kırsal alanlarda geçirmek için çaba harcamaktadırlar. Kişilerin gerek doğaya olan saygılarının artması gerekse ekolojik ürünleri tercih etme nedenleri kırsal turizme olan ilgiyi bir kat daha arttırmıştır. Coğrafi özellikler açısından Türkiye göz önüne alındığında kırsal turizm potansiyelinin yüksek olduğu görülmektedir. Bu çalışmanın amacı, Türkiye’nin değişik coğrafi bölgelerindeki kırsal turizm faaliyetlerinden örnekler vererek kırsal turizmin yerel halka katkıda bulunmasını sağlamaktır. Ayrıca Türkiye’nin kırsal turizm uygulamalarında zaman içindeki gelişim evreleri ve kırsal turizm katılımcı kitlesinin sosyo-kültürel özelliklerine değinilmiştir. Bu amaç doğrultusunda öncelikle ikincil verilerden faydalanılarak literatür taraması yapılmış olup çalışma üç bölümden oluşturulmuştur. Birinci bölümde kırsal turizm kavramı ve kırsal turizmin katkılarına (çevresel, ekonomik ve sosyo-kültürel) değinilmiştir. İkinci bölümde ise, kırsal turizmin zaman içindeki gelişim evreleri göz önüne alınarak Türkiye’deki uygulamalarından örnekler verilmiştir. Son bölümde ise Türkiye’nin kırsal turizmden daha etkin faydalanabilmesi için öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler: