Abstract:

Bu araştırmada öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutum ve öz yeterliklerinin ne düzeyde olduğu, aralarında anlamlı bir ilişki olup olmadığı; öz yeterliğin öğretmenlik mesleğine yönelik tutumu yordayıp yordamadığının incelenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırma, ilişkisel tarama modeli niteliğindedir. Araştırmanın örneklemini Mersin Üniversitesinde değişik branş ve sınıf düzeylerinde bulunan öğretmen adaylarından tabaka örnekleme yöntemiyle seçilmiş 400 öğrenci oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak ‘Öğretmen Yeterlik Ölçeği’, ‘Öğretmenlik Mesleğine Yönelik Tutum Ölçeği’ ve ‘Kişisel Bilgi Formu’ kullanılmıştır. Verilerin analizi SPSS 20.0 programı kullanılarak yapılmıştır. Araştırmada öğretmen adaylarının öğretmenlik mesleğine yönelik tutum ve öz-yeterlik düzeylerinin belirlenmesi amacıyla frekans, aritmetik ortalama ve standart sapma değerlerinden yararlanılmıştır. Araştırmada öğretmen adaylarının öz yeterlik algıları ile tutumları arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığı Pearson-Moment Çarpımı Korelasyonu yöntemiyle analiz edilmiştir. Ayrıca öz yeterliğin tutumu yordamasına ilişkin ise regresyon analizi yapılmıştır. Çalışmadan elde edilen bulgulara göre; öğretmen adaylarının öz yeterlik algılarının “yeterli” seviyede ve mesleğe yönelik tutumlarının ise ‘biraz katılıyorum’ düzeyinde olduğu görülmektedir. Öz yeterlik algısı ile öğretmenlik mesleğine yönelik tutum arasında orta düzeyde ve pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Öğretmen adaylarının öz yeterlik algılarının mesleki tutumunu anlamlı bir şekilde yordayıp, toplam varyansın yaklaşık % 2’sini açıklamaktadır.

Keywords: