Türkiye’de geleneksel kutlamalar ve mevsimsel bayramlar kentleşme, göç ve kültürel deformasyon gibi nedenlerle unutulmaya yüz tutmuştur. Doğayla entegre bir yaşam süren toplulukların büyük bir kısmı doğayla olan ilişkisini büyük oranda kaybetmiştir. Bahar geldiğinde apartman dairesinin sabit ısısı değişmeyecek, toprağa tohum ekmeyecek, hayvanlarını otlatmayacak toplumlar için baharın gelmesinin, otların yeşermesinin, koç katımının kıymeti elbette ki azalmıştır. Bu durum da mevsimsel bayramların unutulmasına neden olmuştur. Bu makalede 2009 yılında İnsanlığın Somut Olmayan Kültürel Mirası Listesi’ne alınan Nevruz’un diğer adları ve uygulamaları bölümünde yer alan Çiğdem Günü’nü ve Malatya’nın Hekimhan İlçesi’nin Kurşunlu Beldesi’ndeki Çiğdem Şenliği’ni 2003 yılından sonra üniversitelerin, belediyelerin ve sivil toplum kuruluşlarının somut olmayan kültürel mirası koruma ve yeniden canlandırmadaki rolü açısından inceleyeceğiz.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|