Abstract:

Mahmûd Tâhir Lâşîn, Batı tarzı Mısır modern kısa hikâyeciliğinin başlangıcı ve gelişimine katkı sağlayan öncü yazarlardan biridir. Aynı duygu ve düşünceye sahip olduğu arkadaşları ile beraber 1917’de Modern Ekol’ü (Medresetü’l-hadîse) kurmuş ve bu ekol, çalışmalarını yayımlamak üzere 1925’te el-Fecr dergisini kurmuştur. Bu dergi vasıtası ile düşüncelerini, edebiyatta yapmış oldukları değişiklikleri ve gelişimleri okurları ile paylaşma imkânı buldular. Lâşîn çoğunluğunu el-Fecr’de yayımladığı, Mısır kısa hikâyeciliğini belli bir çizgiye taşıyan Suhriyyetu’n-nây, Yuhkâ enne, en-Nikâbu’t-tâir adlı üç koleksiyonda yirmi dokuz hikâye yayımlamıştır. Yaşadığı toplumun sorunlarına duyarsız kalmayan yazar, edebi anlayışı çerçevesinde, hayatın içinde gözlemlediği her türlü sosyal sorunu hikâyelerinde işlemiştir. Bu çalışmada, bahsedilen koleksiyonlardaki hikâyeler hâkim temalarına göre ayrı ayrı ele alınarak incelenmiş, yapılan değerlendirmeler sonucu çıkarılan tespitler bir kanaat olarak belirtilmeye çalışılmıştır.

Keywords: