Abstract:

Cümle veya tümce; bir ifade, soru, ünlem veya emiri dile getiren; kendi başına anlamlı kelimeler dizisidir. Çoğunlukla özne, tümleç ve yüklemden meydana gelir. Bazen yan cümleciklerle anlamı pekiştirilir veya genişletilir. Değişik anlamlar ifade etmek için veya vurgulanmak istenen durumu daha belirgin hale getirmek için cümle içerisinde bulunan kelimelerin yerleri değiştirilebilir. Her dilde olduğu gibi Arap dilinde de cümle içerisinde yapılan bu değişikliğe takdim veya te’hir adı verilir. Cümlenin bütün öğelerini aynı anda söylemek mümkün değildir. Cümlede bazı öğeler önce, bazı öğeler ise tabiî olarak sonra gelecektir. Takdim, normal cümle düzeninde sonra gelmesi gereken bir öğeyi öne almak; te’hir ise önce gelmesi gereken bir öğeyi sonraya bırakmaktır. Bu çalışmada cümledeki takdim veya te’hirin nahiv (gramer) açısından ne gibi anlamlar ifade ettiği çalışılacaktır.

Keywords: