Abstract:

Türk kültüründe önemli bir yere sahip olan Âşıklık geleneği, yüzyılların deneyimlerinden süzülerek biçimlenmiş, belirli kuralları olan, şiirin kalıcı ve etkileyici özelliğinden yararlanarak kuşaktan kuşağa aktarılan bir değerler bütünüdür. Bulunduğu toplumun sözcüsü konumunda olan âşık, sözlü gelenekte yaşatılan bütün değerlerle beslenerek âşıklık geleneğini devam ettirmektedir. Bu gelenek içinde yetişen âşıklardan biri de Âşık Temel Türâbî’dir. Gerek sanatı ve eserleri gerek edebi şahsiyetiyle 20. yüzyılın âşıklarından Âşık Temel Türâbî artık günümüzde gittikçe önemini yitirmeye başlayan bu geleneğe hizmet eden ve katkı sağlayan âşıklarımızdandır. Yaşayan âşıklardan biri olarak geleneğe katkılarını saptamak amacıyla dilbilimsel yöntemin şiir dili ile ilgili kurallarından yararlanılarak âşığın şiirlerinin anlam çerçevesi tespit edilmeye çalışılacaktır. Âşık Temel Türâbî’nin şiirleri göndergesel anlam, yan anlam, özel adlardan yararlanma, uzak çağrışımlar, eşadlı ve çok anlamlı ögelerden yararlanma ve kavram karşıtlığından yararlanma konularına göre inceleme yöntemine gidilecektir. İncelemeler sonucunda halkın ortak duygu ve düşüncelerini ifade eden tarzda şiirler yazan âşığımızın gelenek içindeki yeri ortaya konulacaktır.

Keywords: