Bir durum değişiminin anlatıldığı romanda, hayatı sergilenen temel kişinin karakteri bir şekil alırken, anlatı da bir kalıba girmiş olur. Dolayısıyla bu değişim ve gelişim sürecini sağlayan aşamalar, işlevsel birimler önemlidir. Zira birbiriyle bağlantılı anlatı aşamaları, parçaların uyumu ile bir bütünü ortaya koyar. Anlatının son aşaması ile öykü tamamlanır. Hikâye vakasının anlamı da yöneldiği nesnesi açısından anlatı şahsının ruhî gelişiminde belirginleşir. Bu çalışmada da anlatının estetik terkibinin oluşması ile temel karakterin kademe kademe gelişimi arasındaki ilişki Sâmiha Ayverdi’nin “Son Menzil” adlı romanından hareketle ortaya konulmaya çalışılmıştır.
the character of the basic person who has been shown in the novel that a situation change was explained, also entered a heart, so the stages that provide this change and development process are important as functional units are important, and the steps associated with each other reveal a whole with the harmony of the parts, the story is completed with the final stage of the narration of the story case, which is marked in the spiritual development of his testimony in terms of the object in which the meaning of the story case is also directed by the meaning of the mental development of the basic character with the formation of the aesthetic abandonment of the relationship between the stage development of the sâmiha monthverdi "son range" of the novel
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|