Bu çalışmada, katılımcıların yazılı anlatımlarında yaptıkları hatalar belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışma, betimsel olup doküman incelemesiyle yapılmıştır. Çalışmanın verileri, uzman görüşleri doğrultusunda katılımcılara uygun türler belirlenerek yapılan yazma etkinlikleri sonucunda elde edilmiştir. Katılımcılara otobiyografi ve anı türlerinde yazılar yazdırılmıştır. Çalışma grubunu, ilkokul 4. sınıf, ortaokul 7. sınıf, lise 9. sınıf, üniversite 1. sınıf ve halk eğitim merkezine devam eden farklı yaş gruplarındaki onar kişi oluşturmuştur. Bulgular, yazım hataları ve anlatım bozuklukları olarak iki farklı alanda ele alınmıştır. Yazım Hataları: Büyük Harfin Kullanımı, Sayıların Yazımı, Edat ve Bağlaçların Yazımı ve Noktalama İşaretleri başlıkları altında incelenmiştir. Büyük harfin kullanımında Cümle Başı, Özel Ad, Başlık ve Gereksiz Kullanım alt başlıkları; noktalama işaretlerinde ise Nokta, Virgül, Kesme İşareti ve Üç Nokta alt başlıkları kullanılmıştır. Anlatım Bozuklukları: Gereksiz Sözcük Kullanımı, Öge Eksikliği, Özne-Yüklem Uyumsuzluğu, Nesne-Yüklem Uyumsuzluğu başlıkları altında incelenmiştir. Araştırma sonucunda, katılımcıların yazılı anlatım hatalarının yaş ve eğitim seviyesine göre anlamlı bir değişkenlik göstermediği görülmüştür. Bu durum Türkçe öğretimindeki eksiklikleri gözler önüne sermektedir.
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|