Özet:

ÖzetArgümantasyona dayalı dil eğitimi uygulamaları, fen bilimleri eğitiminde yaygın olarak kullanılmaya başlanan “Argümantasyon Tabanlı Bilim Öğrenme (ATBÖ)” yaklaşımının dil eğitimine adapte edilmesi yoluyla yapılmaktadır. Bu araştırmanın amacı, Türkçe öğretmeni yetiştirmede ATBÖ yaklaşımının dil eğitimi sürecine adaptasyonu ile ortaya çıkan Argümantasyona dayalı Dil Eğitimi (ADE) yaklaşımının öğretmen adaylarının Özel Öğretim Yöntemleri dersine yönelik tutumlarını etkileyip etkilemediğini tespit etmektir. Bu amaç doğrultusunda Türkçe eğitimi bölümünde Özel Öğretim Yöntemleri I-II dersinde, güz ve bahar yarıyıllarında toplam 28 hafta, 256 ders saati deneysel uygulama yapılmıştır. Araştırma, karma araştırma desenlerinden Karma Gömülü Deneysel Desenle desenlenmiştir. Araştırmada deneysel uygulamanın öğrenme üzerindeki etkilerini saptamak için nicel araştırma yöntemlerinden “ön test-son test kontrol gruplu deneysel desen” kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Türkiye’nin batısında yer alan bir üniversitede öğrenimine devem eden Türkçe Eğitimi Bölümü üçüncü sınıf öğretmen adayları oluşturmaktadır. Araştırmada bir deney, bir kontrol olmak üzere iki grup bulunmaktadır. Deney grubunda ADE yaklaşımının etkileri incelenirken, kontrol grubunda ise öğretmen merkezli öğretim yönteminin ağırlıkta kullanıldığı şekliyle dersler devam etmiştir. Araştırmanın nicel verilerinin analizinde betimsel istatistikler, Tekrarlanan Ölçümlü Deneme Düzeni kullanılmıştır. Nitel veriler üzerinde hem betimsel hem de içerik analizi yapılmıştır. Araştırmadan elde edilen nicel ve nitel bulgular incelendiğinde ADE yaklaşımının öğretmen adaylarının Özel Öğretim Yöntemleri dersine yönelik tutumlarını etkilediği görülmektedir.

Anahtar Kelimeler: