Özet:

Oyun bir milletin kültür çeşitliliğinin yansımasıdır. Oyunlar milletlerin yaşamlarının en özgür ve en doğal şekilde dışa vurumudur. Sözlü ve yazılı edebiyatın içerisinde gizli kalmış birçok unsurun ortaya çıkarılmasında, toplumların gelenek ve göreneklerinin incelenmesinde oyunlar önemli ipuçlarıdır. Tarihin en karanlık dönemlerinden günümüze kadar oyun kavramı güncelliğini korumuştur. Türk kültürü içinde özellikle İslamiyet’ten önceki dönemlere baktığımızda sosyal statü olarak önemli bir yere sahip olan Şaman’larda oynama ve taklit etme yeteneklerini görmekteyiz. Türk kültüründe oyunla ilgili kavramları içeren pek çok yazılı kaynak da vardır. Bunlar içinde en önemli iki kaynak Kutadgu Bilig ve Divanü Lügati’t Türk’tür. Bu çalışmada oyun kavramının tarihi hakkında bilgi verilmiş, bu kavramın geçmişte ve günümüzde hangi anlamlarda kullanıldığı incelenmiştir. Çalışmanın amacına yönelik olarak Türk kültüründe oyun kavramına verilen anlamlar üzerinde durulmuştur. Türk dil ve kültür tarihinin önemli iki kaynağı Kutadgu Bilig ve Divanü Lügati’t Türk’te oyunla ilgili kavram ve terimler tespit edilmiş, bunlara hangi anlamlar verildiği belirlenmiştir. Bu çalışma tarama modelinde olup, Kutadgu Bilig ve Divanü Lügati’t Türk adlı eserler doküman analizi yöntemiyle incelenmiştir. Sonuç olarak Türk dili ve kültürü tarihimizin iki büyük yapıtı olan Kutadgu Bilig ve Divanü Lügati’t Türk’te oyunlarla ilgili kelimelerin varlığı araştırılmış, elde edilen veriler sözlüksel bir sistem içerisinde sıralanmış, anlam gruplarına göre sınıflanmış, özellikle Divanü Lügati’t Türk’te bulunan çocuk oyunlarının Türklerin sosyal, kültürel ve ekonomik hayatları içerisinde yeri ve ilişkisi tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler: