Türkiye-Suriye ilişkilerinin Arap Baharı sürecinde değişime uğramasını analiz eden bu çalışmada temel dayanak noktası aktör-yapı sorunudur. Carlsnaes’in, Margaret Archer’ın Morfogenetik Yaklaşımını baz alarak geliştirdiği Dinamik Dış Politika Analizi Modeli (DDPAM) çerçevesinde, Türkiye-Suriye ilişkilerinde meydana gelen değişim, “Dera’da gösterilerin başlaması ve Hama Kuşatması”, “RF-4E keşif uçağının düşürülmesi ile angajman kurallarının değiştirilmesi” ve “Fırat Kalkanı Harekatı” ışığı altında analiz edilmiştir. Türkiye’nin Suriye politikasının, süreç içerisinde “yapı” ile karşılıklı etkileşimi neticesinde değiştiği ve bu dış politika eylemlerinin aynı zamanda yeni bir yapılandırmaya yol açtığı sonucuna varılmıştır.
Alan : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|