Görüntüleme
28
İndirme
2
Michèle Roberts, 1994 yılında yazdığı eseri Flesh and Blood’da iç içe geçmiş bir anlatı yapısı kullanarak romanın içerisine gömülü bir dizi hikâyeyi okuyucularına sunar. İlk bakışta birbiriyle çok az bağlantılı hikâyeler derlemesi gibi görünen romanda bu hikâyeler aslında ana karakter Frederica Stonehouse sayesinde birbirlerine bağlanmıştır. Hikâyelerin çokluğu, tamamı anlatılabilir benlik kavramını ve onun tanınma ve değişim isteklerini çağrıştıran kişisel, kültürel, sosyal veya dini gibi birçok ihtiyaca hitap eder. Roberts, psikolojik bir yolculuğa çıkıp farklı kimlikler arasında rahatça dolaşıp kendi hayatını kendisi şekillendiren ‘temsili özne’ Frederica karakteriyle, Kartezyen varlık anlayışına bir alternatif sunar. Roman içerisinde aktarılan hikâyelerin sarmal anlatımının sonsuzluğu ve bu tarzın aşikâr bir biçimde bir dönüşüm gücü oluşturması amacı Frederica’nın neticede kendini yeniden keşfetmesine ve her ne kadar geçici de olsa kendi kendini tanımlamasına ve kendi şartlarıyla formüle etmesine olanak sağlar. Metinde sunulan çok seslilik, benlik kavramının bölümlenmiş ve bağlamsal doğasını çağrıştırır ve bir edebi anlatıda herhangi bir kimliğin nasıl tek ve sabit bir anlam oluşturmaktan uzak olduğunu gösterir. Roman içerisinde cinsiyet kavramının işlenmesi, bizim normatif cinsiyet beklentilerimizi ve bireylerin kendi deneyimlerini ele alır. Daha çok karşı cinsin giydiği kıyafetlerin giyilmesi, kılık değiştirip gizlenme, baskıcı çevrelerden kaçınma gibi tekrar eden temalar yoluyla sunulan Robert’in karakterlerinin deneyimleri, karakterler kişiler arası ve/veya sosyal tanımlanma arayışları içerisindeyken onların tanımlanma yanlısı ve karşıtı mücadeleler vermelerini temsil eder. Robert’in sabit olmayan—ve bazen de belirsiz olan—cinsiyet ve kimlik kategorilerini kullanımı yeni tanımlanma şekillerinin ve böylece yeni sübjektiflik modlarının oluşmasına yol açar. Benliğin akışkan bir kavram olarak görülmesi bizim insanoğlu olarak çoklu kimlik söylemlerince oluşturulduğumuzu ve sürekli bir oluşum süreci içerisinde olup kendi içerisinde bütüncül, güvenli ve otantik bir benlik kavramından uzak olduğumuzu vurgular.
Working with a Chinese box narrative structure, Michèle Roberts creates a set of embedded stories in her 1994 novel, Flesh and Blood that would seem like a loose collage of unrelated stories of women at first sight, but are actually interwoven by the novel’s protagonist, Frederica Stonehouse. The multitude of histories responds to a variety of needs: personal, cultural, social or religious, all alluding to the narratable self and its desire for recognition and change. Roberts offers an alternative account of the Cartesian subject by introducing Frederica’s character as an ‘agentic subject’ who embarks on a psychological journey and moves freely through different identities. The plurality of voices presented in the text alludes to the fragmented and contextual nature of the self and shows how a contingent identity is able to escape the notion of a single and stable meaning in a literary narration. The endlessness of the embedded cyclic narration and its explicit function as a force of transformation allows Frederica to become able to eventually re-invent herself, find self-recognition and to formulate herself in her own terms, even if only temporarily. By utilising recognition theory and focusing primarily on Axel Honneth’s critical social theory of recognition and idea of autonomy, I investigate the ways in which particular characters express their expectations for appropriate levels of recognition. In choosing to weave my paper around the histories of specific characters—namely, the protagonist Frederica, who journeys from daughterhood into motherhood, and the late nineteenth-century painter character of the embedded stories, Georgina, whose story most powerfully portrays a struggle against social subordination—I wish to examine how the characters face struggles between social obligations, family roles, and individual desires and scrutinise the means by which the text questions a fixed, stable, and homogeneous identity. Roberts’s fluid view of the self emphasises the fact that we, as human beings, are formed through multiple discourses of identity and always in-process, devoid of a complete inner, secure or authentic self.
Alan : Eğitim Bilimleri; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Uluslararası
Makale Detay 
Benzer Makaleler
PDF Görüntüle
Dergi Bilgisi
Eseri Dinleyin
Alıntı Yap
Bu Sayfayı Yazdırın
Paylaş
Mendeley
