Özet:

Sumerliler’den Roma’ya Antikçağ’ın tüm gelişmiş kültürlerindeönemli propaganda aracı heykeltraşlık olmuştur. Devletler, diğer devletler ve küçük topluluklar üzerinde hâkimiyet kurmak için bu propaganda aracını sıklıkla kullanmışlardır. Bu propaganda aracının kullanım yerleri çoğunlukla saray duvarları, steller, kaya kabartmaları, tapınaklar ve zafer anıtlarıdır. Amaç, bu yapılar üzerindeki ideolojik sahneleri gören halkı ve yabancıları etkilemektir. Böylece devletin ve kralın gücü asla unutulmayacak ve korku dolu mesajlarla düzen korunacaktır. Sahneler üzerindeki önemli diğer bir mesaj ise tam olarak kralların kişilikleri ile bağlantılıdır. Bu mesajlarda kralın dindar, cesur, adaletli ve gerektiğinde acımasız olan kişiliği vurgulanır. Zafer sahnelerinde kralların ilahiliği, adaleti ve acımasızlığı görüntülenir. Sunu ve kabul sahnelerinde, mağrur ve mülayim kralın gücü ön plandadır. Av sahnelerinde ise kral cesaretiyle öne çıkar. Mezopotamya kökenli bu heykel propaganda ilişkisi özellikle Asur kralları tarafından saraylarında çok etkileyici bir biçimde sergilenmiştir. Mezopotamyalılardan sonra bu gelenek Persler, Hellenler ve Romalılar tarafından devam ettirilmiştir. Heykeltraşlığı politik bir propaganda aracı olarak kullanmanın özellikle Romalılar tarafından Asur'daki gibi başarıyla uygulandığını söylemek gerekir.

Anahtar Kelimeler: