Özet:

Üslûp, farklı yazı türlerinde değişmekle birlikte aynı yazı türü içinde de değişkenlik gösterebilmektedir. Tefsirler de sınırları diğer türlere göre daha belirgin bir ifade biçimi olmasına rağmen müfessire göre değişkenlik gösterebilmektedir. Eski Türkiye Türkçesi döneminde yaygın olarak sûre, Kuran tercümeleri ve tefsirler yazılmıştır. Bu tefsirlerin esin kaynağı Ebu’l-Leys es-Semerkandî’nin tefsiri olarak görülmektedir. Çalışmamızda Semerkandî tefsirinin bir tercümesi olarak gelişen döneme ait diğer tefsirlerden de okumalar yapılarak gene bu dönemde yazılmış Üveys bin Hoca Osmân’ın Amme Cüzü Tefsiri incelenecektir. Bu inceleme sonunda Üveys’in üslûp özellikleri ve farklılıkları, tefsir anlatımına katkıları gösterilmeye çalışılacaktır. Bu bağlamda tefsir yazımındaki üslûba Kuran dili dışında yazarın kişisel olarak neler katabildiği, bunu ne amaçla yapmış olabileceği irdelenecektir.

Anahtar Kelimeler: