Osmanlı’da fetvâların da manzum hâlde verilmiş olması Klasik Türk Edebiyatı için orijinal bir nazım türünün ortaya çıkmasına vesile olmuştur. Fetvâ kelimesi yiğit, genç, kavî anlamındaki fetâ kelimesinden türemiş ve müşkil bir meselenin verilen cevapla güçlü bir şekilde izahının yapılmasını anlatmıştır. İftâ, Osmanlı’da mühim bir halk hizmeti olarak bir meselenin hükmünün müftü veya şeyhülislamca araştırılarak ortaya konulmasını ifade etmiştir. Osmanlı’da şeyhülislâm veya müftülerin fetvâları genellikle Türkçe ve mensur hâlde verilmiş, ama orijinal bir şekil olarak manzum hâlde verilenlerine de rastlanmıştır. Böyle fetvâlar mensur fetvâlara göre çok az sayıda olmuş ve Divan şairleri arasında özel bir yeri bulunan şeyhülislâmların kaleminden çıkmıştır. Bu şeyhülislâmlardan birisi de Bostanzâde Mehmed Efendi’dir. Bu makalede onun manzum fetvâlarından tespit edilenler sunulmaktadır.
in osmanlı, fetvâler was also given in manzumde to reveal an original type of evil for classical turkish literature. the word of fetvâ was derived from the word fetâ in the meaning of the young roast, and a strong statement of the answer given to the question was presented in the original form of the poets, which were given in the words of ottom, and in such a few words of the poets
Field : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler; Spor Bilimleri
Journal Type : Uluslararası
Relevant Articles | Author | # |
---|
Article | Author | # |
---|