Özet:

Yeniden üretim süreci, ürünlerde saklı olan değerin geri kazanılması için, kullanılmış ürünlerin yeniymiş gibi ürünlere dönüştürülmesidir. Yeniden üretim atık oluşumunu azaltması sebebiyle doğaya faydalıdır. Bunun yanında işletmelerin daha düşük maliyetlerde ürün üretmesini sağlar. Dolayısıyla yeniden üretilmiş ürünler yeni ürünlerden daha düşük fiyatlardan satılabilmektedir. Yeniden üretim faaliyetleri yüz yılı aşkın süredir işletmelerce benimsenmesine rağmen, pazarlama biliminin dikkatini son yıllarda çekmektedir. Bunun yanında pazarlama faaliyetleri yeniden üretim sisteminde dar boğaz oluşturmaktadır. Bu araştırmanın amacı yeniden üretilmiş ürünler için tüketici davranışlarının modellenmesidir. Bu amaçla model geliştirmek için iki aşamalı yaklaşım kullanılmıştır. İlk olarak ölçme modelini yapı geçerliliği açısından değerlendirilmek amacıyla doğrulayıcı faktör analizi yürütülmüştür. Daha sonra yapısal model değerlendirilmiştir. Araştırma bulguları tüketicilerin yeniden üretilmiş ürünlere yönelik sayın alma davranışlarının planlı davranış teorisi yardımıyla resmedilebileceğini göstermektedir. Buna ek olarak, algılanan risk, algılanan fayda, ürün bilgisi ve tiksinme duygusu yapılarının tüketici davranışı üzerinde etkili olabileceği ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler: