Bu çalışma konut hareketliliğinin- ki Türkiye kentleşme yazınında kendisine çok az yer bulmuştur- doğasını ve kentsel mekanlar üzerindeki etkisini aydınlatmayı amaçlamaktadır. Çalışma 1985-1990 1995-2000 yılları arasında İstanbul örnek alanında gerçekleşen konut hareketlilik desenini ilçeler ölçeğinde analiz etmektedir. 1990 ve 2000 yıllında yapılan Genel Nüfus Sayımları veri kaynağı olarak kullanılmıştır. Verinin analizinde Kipnis’in “Öncelikli Akış” methoduna ek olarak kentsel (konut) hareketlilik analizinde ilk defa bu çalışmada kullanılan “sosyo-ekonomik gelişmişlik endeksi” de kullanılmaktadır. Çalışmanın sonucunda elde edilen ana bulgular ise şöyle özetlenebilir: 1990 dan 2000 yılına yüksek statü grubunun kent coğrafyası ile etkileşimi artarken, alt-statü grubu ise kent coğrafyasında tabiri caizse sıkışıp kalmakta, hali hazırda bulunduğu coğrafyayı terk edememektedir
This study aims to clarify the nature and selectiveness of residential moves and their impacts on the urban space, at the level of district in Istanbul within two distinct periods: 1985-1990 and 1995-2000. This study is an attempt to understand residential mobility which is one of the poorly studied dynamics of Turkish urbanization. Data used in this study is drawn from the 1990 and 200 Population Censuses. To analyse residential mobility, the paper revisited B.A. Kipnis’ ‘flow priority graph’ and introduces the ‘Socio-economic Development Index’ which is the original contribution of this study. The major findings are that from 1990 to 2000, high-status groups’ interaction with the urban geography of Istanbul significantly increased, opposite to low-status groups.
Alan : Eğitim Bilimleri
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|