Divan şiirinde konunun genellikle redifi belirlediği düşünüldüğünde “…ki dirler o bizüz” redifinin şiire kattığı anlam dikkat çekmektedir. Şairlerin dile getirdikleri “biz” ile divan şairinin kendisini kastetmesi fikrinden hareketle bu redifteki şiirler incelenmeye değer bulunmuştur. Şiirlerin tespitinde aynı redifli gazellerin “nazîre” olabileceğinden yola çıkılmıştır. Böylece hikemî tarzın büyük temsilcisi Nâbî’nin bu redifle yazılan şiiri model kabul edilerek; XVII. yüzyıl ve sonrasındaki “… ki dirler o bizüz” redifli gazellerden tespit edilebilenler ele alınmıştır. Klasik Türk edebiyatı geleneğinin bir parçası olan nazîreciliğe değinilirken; ortak bir zevki paylaşan şairlerin şiirleri incelenmeye ve redifin muhtevaya kattığı değer göz önüne alınarak, “biz” olarak adlandırılan şairin kimliği ortaya konulmaya çalışılmıştır. Anahtar Kelimeler: Divan şairi, nazîre, redif, Nâbî.
Alan : Güzel Sanatlar; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|