Abstract:

Türk müziği, yüzyıllar boyunca, batı müziği sisteminden farklı olarak tek sesli ve kendi makam ve usulleri çerçevesinde gelişme göstermiştir. Osmanlı saraylarında müzik, gerek eğitimi gerek icrası açısından çoğunlukla büyük önem taşımış, sultanlar müzik kültürüyle iç içe büyümüşlerdir. Geleneksel Osmanlı/Türk musikisini gerek genel icra tarzları gerekse toplulukta yer alan icracıların sayısı bakımından esas itibariyle bir “oda müziği” olarak nitelendirmek doğru olur. Bu müzik genellikle kapalı mekân müziği olmuştur. Geleneksel Osmanlı/Türk musikisinin bir oda müziği üslubunda icra edilmesini ve her zaman açıkça ifade edilmemiş olsa bile geçmişte de her zaman o üslupta icra edilmesine neden olan çok önemli teknik ve estetik sebepler vardır. Bu araştırmada, geleneksel Osmanlı/Türk musikisinin yüzyıllarca sürmüş tecrübesinde bir iletişim aracı olan oda müziğinin yerine, önemine ve gerekliliğine ışık tutmaya çalışılmıştır.

Keywords: