Abstract:

Ücret, işverene tabi ve belirli bir işyerine bağlı olarak çalışanlara hizmet karşılığında verilen para ve ayınlar ile hizmet erbabına sağlanan ve para ile temsil edilebilen menfaatlerdir. Gelir Vergisi Kanunu?nun 2?nci maddesinde ücret, gelirin unsuru olarak sayılmış ve gelir vergisine tabi tutulmuştur. Elde edilen ücretin bir kısmı Gelir Vergisi Kanunu veya özel kanunlarına göre istisna sayılmakla beraber gelir vergisine tabi tutulmamakta, büyük bir kısmı da stopaj usulüyle vergilendirmeye tabi tutulduğu için yıllık gelir vergisi beyanına konu olmamaktadır. Esas itibariyle ücret iki şekilde vergilendirilmektedir. Birinci yöntemde ücret gelirleri gerçek usul yönteminde vergilendirilmektedir. İkinci yöntemde ise Gelir Vergisi Kanunu?nun 64?üncü maddesinde açıklandığı üzere kanunda belirtilen kişilerin diğer ücret olarak vergilendirmesi yöntemidir. Gerçek ücret yönteminde muafiyet ve istisna durumları, asgari geçim indirimi ve engellilik indirimi konuları büyük önem arz etmektedir. Ayrıca hangi durumlarda elde edilen ücret gelirine ilişkin yıllık gelir vergisi beyannamesi verilmesi gerektiği özellikli bir husustur.

Keywords: