Türk kültür hazinesinin önemli bir varlığını teşkil eden unsurlardan birisi de âşıklık geleneğidir. Türk milletinin tarih sahnesinde yer almaya başladığı dönemlerden itibaren ortaya çıkmış olduğu dile getirilen Türk âşıklık geleneği, çağlar içinde süre gelen deneyimler, gelişmeler ve kazanımlar ile biçimlenmiştir. Böylelikle kendine has icra töresi, geleneği yaşatan yapısı, âşık olma ve âşıklığı sürdürmenin uyulması gereken kuralları gibi ilkeleri ile teçhiz edilmiştir. Kam, baksı, oyun ve ozan geleneğinin günümüzde temsilcisi olan âşıklar; yeni bir yurt olarak benimsenen Anadolu’da da Türk kültürünün kök salmasına önemli katkılar sağlamışlardır. Türk milletinin pek çok hasletini terennüm eden âşıklar günümüzde ne yazık ki eskisi kadar rağbet görmemektedir. Gelenek kendi için yaşamakta, pek çok âşık ve onun ürettiği kültür ürünleri ancak alanın araştırmacılarının duyarlı çalışmaları ile kayıtlara geçirilerek literatüre girmektedir. Bu tarz çalışmaların kayıt altına alınması bilhassa kültürel belleğin yok olmadan kayıt altına alınması açısından önem arz etmektedir. Kayıt altına geçirilen gelenek ve sözlü edebiyat ürünleri ilerleyen süreçte pek çok araştırmacının bu metinlerden yola çıkarak yeni farklı ve mukayeseli çalışmalar yapmasına da imkân vermektedir (Yıldırım, 2015 23-36; Yeşildal 2011, 139-144; Kayabaşı 2014; Yeşildal 2016, 703-707). Bu tarz çalışmalardan biri de Dr. Hüseyin Kürşat TÜRKAN tarafından hazırlanan “Âşık Duran Bebek” adlı çalışmadır (Türkan, 2017). Araştırmacı öğretmen olarak görev yaptığı Hatay’da derse konu âşık geleneği üzerine yapmış olduğu bir araştırma ile âşık ile tanışmıştır. Bu tanışma ve zamanla ilerleyen diyalog, âşık henüz hayatta iken bir bilimsel çalışmaya everilmiştir. 1936 yılında doğan Hacı Duran Bebek’in 2017 yılının ocak ayında vefatının ardından aynı yılın mart ayında yayınlanan bu çalışma ne kadar önemli bir arşivin çok önemli bir zamanlama ile yok olmaktan kurtarılarak kayıt altına alındığının bir göstergesidir.
One of the elements that form an important existence of the Turkish cultural treasure is the tradition of love. The tradition of Turkish love, which is said to have emerged from the periods in which the Turkish people began to appear on the historical stage, has been shaped by the experiences, developments and achievements of the ages. Thus, the self-execution ceremony was equipped with the principles such as the structure that lived the tradition, the rules that must be followed to be in love and to keep in love. The lovers who are today representatives of the tradition of Kam, Baksı, Game and Ozan have made significant contributions to the root of Turkish culture in Anadolu, which is adopted as a new country. Many of the people who are in love with the Turkish people, unfortunately, do not see the same as before. Tradition lives for itself, many lovers and the cultural products it produces only enter literature by recording the sensitive work of the researchers of the area. This type of work is
Alan : Eğitim Bilimleri; Filoloji; Güzel Sanatlar; Hukuk; İlahiyat; Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Dergi Türü : Ulusal
Benzer Makaleler | Yazar | # |
---|
Makale | Yazar | # |
---|