Views
79
Downloands
31
Bu çalışmanın temel amacı anlatı terapisinin kuramsal dayanaklarını ve tekniklerini tartışmak ve sosyal hizmet açısından sunduğu imkânları görünür kılmaktır. Sosyal hizmet özü itibariyle modernizmden temel alır. Bu nedenle sosyal hizmetteki teori, yaklaşım ve uygulamaların çoğunlukla modernist paradigmadan beslendiği söylenebilir. Oysa anlatı terapisi postmodern bir terapi biçimidir. Anlatı terapisi, sosyal inşacılık ve post-yapısalcılık gibi kuramsal dayanaklara sahiptir. Klasik sosyal hizmet uygulamaları ve psikoterapilerde, problemleri bireyin kişiliğinin bir parçası olarak ele alma ve patolojik bir bakış hâkimdir. Oysa sosyal inşacı yaklaşımı benimseyen anlatı terapisinde danışman patoloji ya da eksikliğe değil, sosyal ve kültürel süreçlere odaklanmaktadır. Anlatı terapisinde kullanılan en önemli teknik, bireyi problemin dışına çekmeye yarayan dışsallaştırma tekniğidir. Anlatı terapisi, temel olarak insanların probleme doygun baskın anlatılarını yapı-sökümüne uğratmak ve onların alternatif hikâyelerinden yeni bir anlatı inşa etmek üzerine kuruludur. Bu nedenle anlatı terapisinin öne sürdüğü argümanların, sorgusuz sualsiz kabul edilen gerçeklikleri sarstığı ve sosyal hizmetin gelişimi için yeni bir kapı araladığı söylenebilir.
The main objective of this paper is to discuss theoretical foundation and techniques of narrative therapy and to make its potential visible for social work. Social work quintessentially grounds on modernism. Thus, it can be stated that theories, perspectives and practices in social work are mainly based on modernist paradigm. However, narrative therapy is a postmodern therapy. Its theoretical foundation derives from social constructionism and post-structuralism. In classical social work practices and psychotherapies, pathological view dominates the practice and the problem is generally seen as a part of the person. However, in a social constructionism based narrative therapy, the therapist focuses on social and cultural qualities instead of pathology or shortcomings. The main important technique in narrative therapy is the externalization technique that helps the person to be separated from the problem. Narrative therapy is mainly based on deconstructing problem-saturated dominant narratives of the person and reconstructing a new narrative from their alternative life events. Thus, narrative therapy challenges the taken-for-granted knowledge and opens some doors for social work.
The main aim of this paper is to discuss theoretical foundation and techniques of narrative therapy and to make its potentials visible for social work. Social work quintessentially grounds on modernism. Thus, it can be stated that theories, perspectives and practices in social work are mainly based on modernist paradigm. However, narrative therapy is a postmodern therapy. Its theoretical foundation derives from social constructionism and post-structuralism. In classical social work practices and psychotherapies, pathological view dominates the practice and the problem is generally seen as a part of the person. However, in a social constructionism based narrative therapy, the therapist focuses on social and cultural qualities instead of pathology or shortcomings. The main important technique in narrative therapy is the externalization technique which helps person to be separated from the problem. Narrative therapy is mainly based on deconstructing problem-saturated dominant narratives of the person and reconstructing a new narrative from their alternative life events. Thus, narrative therapy challenges the taken-for-granted knowledge and opens some doors for social work.
Field : Sosyal, Beşeri ve İdari Bilimler
Journal Type : Ulusal
Article Detail 
Similar Articles
Download PDF
Journal Information
Listen Paper
Cite
Print This Page
Share
Mendeley
