Abstract:

Mani, Türk halk şiirininyaygın ve deçok sevilen nazım biçimidir. Mani söylemek, hem Anadolu'da hem de Anadolu dışında çok geniş bir coğrafi yayılım gösteren Türkler arasında asırlardır devam eden bir gelenektir. Bu gelenek sayesinde, yüzyılların süzgecinden geçmiş, inanışlarımız, beklentilerimiz, törelerimiz, duyuş ve düşünüş tavrımız kültür birikimine dönüşmüş unsurlar olarak nesilden nesile aktarılmaktadır. Bu çatışmada, Anadolu dışında, Makedonya Costivar'da yaşayan Türklerin mânileri üzerinde durulmuştur. Çalışmanın dayanak noktasını, bölgesel derlemeler yoluyla elde edilmiş olan mâniler oluşturmuştur. Klasik mâni tanımlamalarından yola çıkılarak öncelikle Gostivar mânileri yapısal açıdan sonra da muhteva özelliklerine göre değerlendirilmiştir. Çalışmanın sonunda derlemeye esas teşkil eden mâniler alfabetik sırada verilmiştir. 

Keywords: