Özet:

Tevhit, risalet ve ahiret inancı konularını ele alan Yasin Sûresi, Kur’an’ın kalbi kabul edilmektedir.[1] Kültürdeki adlandırmayla Habib-i Neccar Kıssası ise Yasin Sûresinin kalbi mahiyetinde denilebilir. Bu makalede Yasin Sûresinde yer alan “şehir halkı kıssası” ve bu kıssa üzerinden verilen mesajlar incelenmiş, “Habib-i Neccâr”ın elçilerin/davetçilerin çağrılarına uyması ve bunun sonucunda karşılaştığı olayların tefsir kaynaklarında nasıl ele alındığı sorusu temel mesele alınmış ve erişilen malumat tahlil edilmeye çalışılmıştır. Yasin Sûresi’nde anlatılan “ashab-ı karye” (şehir halkı) ve kültürdeki adlandırılmasıyla Habib-i Neccâr Kıssası Antakya yöresinde halk arasında bilinmekte ve günümüzde canlılığını halen korumaktadır. Bu çerçeveden bakılarak makale, yerele ait bir olguyu bilimsel araştırma konusu olarak ele almaktadır. Bu durumun bilimin toplumla buluşturulması sorumluluğunun icabı olarak mütalaa olunması beklenir. [1] Tirmizî, Fedâilu'l-Kur'an, 7; Dârimî, Fedâilu'l-Kur'an, 21; Ebû Davud, Cenâiz 20; İbn Mâce, Cenâiz 4; İbn Hanbel, Müsned V, 26.

Anahtar Kelimeler: