Özet:

Eski Türk Edebiyatı, Türk edebiyatının yaklaşık 600 yıllık bir dönemine damga vuran dönemin adıdır. Bu dönem için Dîvân Edebiyatı, Klasik Türk Edebiyatı, Yüksek Zümre Türk Edebiyatı, İslâmî Türk Edebiyatı, Osmanlı Edebiyatı vs. başka adlandırmalar da yapılmıştır.  Bu döneme ait sanatçı ve onların eserleri öğrencilere, ortaöğretim düzeyinde Türk dili ve edebiyatı derslerinde; yükseköğretim düzeyinde ise Edebiyat ve Eğitim Fakültelerindeki Türk Dili ve Edebiyatı bölümlerinde okutulan Eski Türk Edebiyatı derslerinde tanıtılmaktadır.   Bu araştırmanın amacı, zorunlu ve seçmeli olarak farklı sömestrelerde okutulan Eski Türk Edebiyatıyla ilgili 10-15 farklı derste, bu dönem sanatçı ve eserlerini tanıyan Gazi Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü öğrencilerinin Eski Türk Edebiyatı dersine ilişkin algılarını, geliştirdikleri metaforlar aracılığıyla incelemektir.   Nitel araştırma yöntemleri arasında yer alan fenomenolojik modelle desenlenen bu araştırmanın çalışma grubunu, Gazi Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünün ikinci, üçüncü ve dördüncü sınıflarında öğrenim gören 125’i kadın ve 24’ü erkek olmak üzere toplam 149 öğrenci oluşmaktadır.   Veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından oluşturulan “Eski Türk Edebiyatı ...  gibidir. Çünkü; ...” şeklinde tasarlanmış metafor formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde frekans, yüzde hesaplamaları ve nitel yöntemler arasında yer alan içerik analizi çözümleme tekniği kullanılmıştır.   Araştırma sonucunda öğrencilerin Eski Türk Edebiyatı dersine ilişkin yedi kategori başlığında 61 metafor geliştirdikleri; bu metaforların 47’sinin (% 67,21) olumlu, 14’ünün (% 22,95) ise olumsuz çağrışımlara sahip olduğu ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler: