Özet:

Öğretim programlarının ihtiyaçlara dayalı olarak geliştirilmesi kadar, geliştirilen programların ihtiyaca cevap verip veremediğinin değerlendirilmesi konusu da oldukça önemlidir. Bu araştırma, 2017-2018 eğitim yılında uygulanmaya başlanan yeni ilkokul birinci sınıf Türkçe ilk okuma yazma dersi öğretim programını değerlendirilmek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada, program değerlendirme modellerinden Eısner’ın Uzmanlık ve Eğitsel Eleştiri Modeli hareket noktası olarak alınmıştır. İlk okuma yazma öğretim programının uygulama boyutunu derinlemesine analiz edebilmek için nitel araştırma yöntemlerinden durum çalışması deseni kullanılmıştır. Örneklem seçiminde amaçlı örnekleme yöntemlerinden maksimum çeşitlilik yöntemi kullanılarak, programın uygulanma süreci değerlendirilmeye çalışılmıştır. Veriler araştırmacılar tarafından geliştirilen yarı yapılandırılmış görüşme formları, video kayıtları ve fotoğrafların analizinden elde edilmiştir. Sonuç olarak ilkokul Türkçe dersi (ilk okuma yazma) öğretiminde program taslaklarının öğretmenler tarafından incelendiği ve sürece yönelik olarak öğretmenler tarafından bazı iyileştirici önlemlerin alındığı görülmüştür. Yeni programın yazma bölümü, yazma öğretim yaklaşımında tercihin (dik temel harflerle ya da bitişik eğik el yazısı ile) sınıf öğretmenine bırakılması önemli bir gelişme olarak değerlendirilirken harf gruplarının sırasının öğretimde sıkıntı oluşturması, kazanım sayısının fazla oluşu, okulların fiziki koşullarının elverişsizliği, bölgeler arasında okuma yazmaya geçiş sürecindeki farklılıklar, araç-gereç tedarik etmenin güçlüğü, değerlendirme araçlarının yetersiz oluşu, öğretmen kılavuz kitaplarının olmaması programa yönelik olumsuzluklar olarak ön plana çıkmıştır. Bulgulara dayalı olarak öğretimdeki harf gruplarının gözden geçirilmesi, araç-gereç ve materyal için e portal hazırlanması, ilk okuma yazma öğretiminin bağımsız disiplin olması vb. önerilerde bulunulmuştur.   

Anahtar Kelimeler: