Abstract:

Bu çalışmanın amacı, ekonomik büyüme ile çevresel bozulma arasında ters U-şeklinde bir ilişkinin geçerli olduğu görüşüne dayalı olan Çevresel Kuznets Eğrisi (EKC) hipotezinin Türkiye için incelenmesi amaçlanmaktadır. Ayrıca, EKC hipotezinin geçerliliğini inceleyen çalışmalardan farklı biçimde çevresel bozulma göstergesi olarak ekolojik ayak izi değişkeni kullanılması ve ampirik model olarak STIRPAT çevre modelinin temel alınması amaçlanmıştır. Bu amaçlar doğrultusunda, reel GSYH, kentleşme düzeyi, enerji yoğunluğu ve ekolojik ayak izi arasındaki ilişki, 1990-2014 gözlem aralığı için ARDL sınır testi VECM Granger nedensellik yöntemi aracılığıyla incelenmiştir. Çalışma sonucunda, hem kısa hem de uzun dönem için EKC hipotezinin geçerli olduğu görülmüştür. Ayrıca, kentleşme düzeyindeki ve enerji yoğunluğundaki artışın Türkiye’de çevresel bozulmayı hızlandırdığı sonucuna ulaşılmıştır. Nedensellik testi sonuçlarına göre ise uzun dönemde ekonomik büyümeden, kentleşme düzeyinden ve enerji yoğunluğundan çevresel bozulmaya doğru nedensellik ilişkilerinin geçerli olduğu görülmüştür.

Keywords: