Özet:

Geçmişten günümüze film seyretme deneyimleri ve seyir kültürü, değişim ve dönüşüm içindedir. İzleyicilerin iletişimsel ve kültürel belleği, algısı, düşünüş biçimi ve edimleri, içinde bulunduğu toplumun kültürel, toplumsal, ekonomik ve politik koşulları ekseninde şekillenmektedir. İletişim mekânlarının kendine özgü dili de seyir pratiği üzerinde son derece etkili olan diğer bir eyleyendir. Belleği, algıyı ve film seyretme edimini biçimlendiren unsurların başında ise izleyicinin özelliklerini taşıdığı sözlü, yazılı, elektronik ya da dijital kültür gelmektedir. Bu çalışma 2000’li yıllardan günümüze yeni film seyir deneyimlerine odaklandığından dijital kültür temellidir. Dijital kültür bir dildir ve bu dil de günümüz seyir pratiklerini biçimlendirmede önemli bir rol üstlenmektedir. Dijitalleşen bu dil aynı zamanda bir iletişim mekânından da kopuk değildir. Bu bağlamda bu çalışma dijitalleşen seyir kültürünü ve bu dilin film seyretme pratikleri üzerindeki etkisini dijital kültür ve mekân teorileri bağlamında anlamaya çalışmaktadır. 2000’lerden günümüze dijital kültür temelli yeni film seyir deneyimlerini anlamak adına yarı yapılandırılmış sorular bağlamında dijital yerlilerle derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiş, elde edilen veriler tematik analiz yöntemiyle sınıflandırılarak kuramsal çerçeve ekseninde sosyolojik bir bakışla yorumlanmıştır. 

Anahtar Kelimeler: