Özet:

Yöntem sorunu, konusuna ya da nesnesine uygun biçimde bilgiyi elde etme bakımından karşımıza çıkmaktadır. Bu anlamda, özellikle 17. ve 18. yüzyıldan itibaren doğa bilimlerindeki gelişmeye bağlı olarak doğa-bilimsel yöntem, bilginin ideal modeli olarak görülmüştür. Bu pozitif bilim anlayışı ve bilgi ideali, tarihsel, toplumsal ve kültürel olgular alanına da uygulanır ve bu alanlarda doğa-bilimsel bilgi kesinliğine ulaşılmaya çalışılır. Ancak bu yaklaşım, insani/kültürel deneyim ve olguları açıklamak yerine, epistemolojik bir krize neden olur. Bu bağlamda, özellikle 19. yüzyılda YeniKantçılık ve Alman Tarih Okulu’nun başlattığı tin/kültür bilimleri ve doğa-bilimleri ayrımına bağlı olarak, sosyal bilimler için yeni yöntemler önerilir. Bu yöntemlerden biri olan hermeneutik, bireysel/toplumsal/kültürel olayları ve olguları anlama ve yorumlama yöntemi olarak ortaya konulur. Bu süreçten hareketle, Hans-Georg Soeffner tarafından geliştirilen sosyal-bilimsel hermeneutik veya hermeneutik bilgi sosyolojisi, her türlü insani/toplumsal/kültürel üretim biçimlerini anlama ve yorumlama yöntemi olarak yeniden ele alınır ve geliştirilir. Bu çalışmada, öncelikle tarihsel-felsefi olarak geleneksel hermeneutik anlayış üzerinde kısaca durulmaktadır. Sonrasında ise, Soeffner tarafından geliştirilen hermeneutik metodolojinin temel yönleri gösterilmekte ve bu metodolojinin sosyal bilimler yöntemi olarak yeterli olup olmayacağı sorgulanmaktadır

Anahtar Kelimeler: