Abstract:

Felsefe tarihine baktığımızda, birçok düşünürün gerek kendinden önceki çağlara gerekse de kendi dönemindeki felsefi düşünüşe yönelik olarak, birtakım olumlu ya da olumsuz eleştiriler yönelttiklerini görebiliriz. Döneminin önemli filozoflarını da filozof yapan, aslında kendilerine özgü ortaya koydukları felsefi düşünüştür. Dolayısıyla Hegel, döneminde ortaya koyduğu düşünceleriyle, hem kendi çağında hem de kendinden sonraki çağlarda bir çığır açmış olup, felsefesinde görüşlerine katılanlara ve karşı çıkıp eleştirenlere imkan veren bir isim olabilmiştir. Nitekim Hegel’in felsefesini eleştiren filozoflar arasında Nietzsche de yer almaktadır. Nietzsche, Hegel’in tarih felsefesine yönelik ortaya koyduğu görüşleri eleştirmiş ve onun tarihe yönelik olan düşüncelerinin ne kadar tehlikeli ve yanlış olduğunu savunmuştur. Öyle ki bu makale, Hegel’in tarih felsefesindeki ‘’tarihte bir sona ulaşma fikri’’ni, Nietzsche’nin buna karşılık eleştirileri doğrultusunda incelemeyi amaçlamaktadır. Bu amaç doğrultusunda makale Nietzsche’nin, Hegel’in tarih felsefesinde ‘’tarihte bir ilerleme ve sonunda da bir sona ulaşma’’ anlayışının eleştirisinin ayrıntılı bir çözümlemesini yapmaktadır.

Keywords: