Özet:

Söz varlığı içinde yer alan atasözleri yazılı kültürün yaygın olmadığı zamanlarda toplum hafızasının öğüt ve kanun olarak tasavvur ettiği hikmetli sözler bütünü olmuştur. Türkçe Sözlük’te akraba, kan bağıyla birbirine bağlı olan kimselere; hısım ise evlilik yoluyla aralarında bir ilişki, bir yakınlık doğan kimselere denir. Türkçe, akrabalık adları bakımından birçok dile göre daha fazla sözvarlığına sahiptir. Bu çalışmada, atasözleri ve akraba adları arasındaki ilişki türü ifade edilecektir. Buna göre atasözlerindeki akraba adlarında, amca baba gibi saygın; amca oğlu amcasının kızının evlenememesinden sorumlu kişi; çocuk tek başına bir işin altından kalkamaz; dayı yeğenlerinin yetiştirilmesinden sorumlu kişi; dede çevresindekilere yapmaları gereken işi gösteren öncü; eloğlu güvenilmeyen kişi; elti sevilmeyen kişi; eş eşinden bir şey isteyen kişi; evlât erkek evlât; gelin kendisini düşünen kişi; görümce gelinler tarafından sevilmeyen kişi; güveyinin her yaptığı göze batar; hala yeğenlerinin yetiştirilmesinden sorumlu kişi; kardeş hayırsız da olsa olması istenen kişi; karı/avrat evi yuva haline getiren, aileyi birbirine bağlayan, bazen de evi yıkan kişi; kaynana gelinlerce sevilmez; koca karısı üzerinde otoriter; kuma eltilere göre daha iyi anlaşılabilen; teyze anne gibi değerli, fedakâr; yenge gelinin yanında olan, ona yardım eden kişidir.

Anahtar Kelimeler: