Abstract:

Öznel iyi oluş, bireylerin yaşam ve deneyimlerini ne kadar olumlu yorumladıklarını, yaşamlarından ve kendilerinden ne kadar memnun olduklarını ifade eden bir kavramdır. Meslek yaşamında öğrencileriyle sürekli ilişki içinde bulunan öğretmenlerin kendilerini iyi hissetmeleri ve kendilerinden memnun olmaları öğrencilerine verecekleri eğitimi ve kuracakları ilişkiyi pozitif yönde etkileyecektir. Bir bireyin öznel iyi oluş düzeyini ele alırken; o bireyi, sosyal çevresinden ve gerçek yaşamdan bağımsız olarak düşünmek mümkün değildir. Bu olgudan hareketle öğretmenlerin çevrelerinden aldıkları sosyal desteğin ve sahip oldukları yaşam amaçlarının öznel iyi oluş düzeylerini yordayıp yordamadığını araştırmakta yarar vardır. Bu araştırmanın amacı, öğretmenlerin sahip oldukları yaşam amaçları ve sosyal desteğin öznel iyi oluş düzeylerini ne şekilde açıkladığını incelemektir. Araştırmanın çalışma grubunu 2013-2014 eğitim-öğretim yılında Eskişehir Milli Eğitim Müdürlüğüne bağlı okullarda görevli öğretmenler oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında Yaşam Amaçları Ölçeği (İlhan, 2009), Sosyal Destek Ölçeği (Torun, 1995) ve Öznel İyi Oluş Ölçeği (Tuzgöl Dost, 2005) kullanılmıştır. Uygulanan ölçeklerden elde edilen veriler SPSS 21.00 programı yoluyla analiz edilmiştir. Çalışma grubuna katılan öğretmenlerin sahip oldukları yaşam amaçları, sosyal destek ve öznel iyi oluş arasındaki ilişki Pearson korelasyon analizi yapılarak tespit edilmiştir. Yaşam amaçları ile öznel iyi oluş düzeyleri arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Öğretmenlerin sahip oldukları yaşam amaçlarının öznel iyi oluşu yordama gücünü belirlemek amacıyla çoklu doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Yapılan analiz sonucunda öğretmenlerin yaşam amaçlarının öznel iyi oluş düzeylerinin yaklaşık %6’sını anlamlı olarak açıkladığı görülmüştür.

Keywords: